آناتومی بینی

بيني انسان حاصل ميليونها سال تكامل است. غضروفهاي بيني انسان ساختار زوج و دقيقي دارند و به وسيله تيغه وسط يا سپتوم حفره هاي بيني به دو قسمت تقسيم ميشوند و بيني راست از بيني چپ كاملاً جدا ميشود. غضروفهاي  تحتاني بيني زوج هستند و غضروفهاي فوقاني بيني هم زوج هستند. اتصال غضروفهاي لترال فوقاني و سپتوم، ايجاد والو يا دريچه داخلي مي كنند. غضروفهاي لترال تحتاني با هم اتصال پيدا مي كنند و نوك بيني يا تيپ را مي سازند.

پيچيده ترين اصلاح بيني، اصلاح نوك بيني است. اصولاً جراحي نوك بيني پيچيده ترين كار در راينوپلاستي يا عمل بيني است. قوز هاي بيني معمولاً حاصل برجستگي قسمت استخواني هستند و اصلاح دقيق آنها ضروري است.

محل اتصال بيني و استخوان پيشاني ناحيه راديكس است و تغييرات ناحيه راديكس در بعضي بيماران ضروري است.

فاصله بيني از صورت پروجكشن يا برجستگي بيني است. سپتوم از دو قسمت مخاطي و غضروفي تشكيل شده. مخاط كاملاً روي غضروف را مي پوشاند. در ديواره كناري بيني سه استخوان كورنه تحتاني مياني و فوقاني وجود دارد كه هر كدام كاركرد خود را دارند. كورنه تحتاني رابطه نزديكي با مجراي اشكي دارد و كورنه يا شاخك مياني رابطه نزديكي با سينوسهاي صورت .اطراف بيني چند سينوس و جود دارد كه نقش آنها نامشخص است و همه دوستان با مسئله سينوزيت آشنا هستند. در مجموع آناتومي صورت و بيني بسيار پيچيده و ظريف است